وضوی صفر و یک‌ها

می خواستم که وقف تو باشم تمام عمر

دنیا خلاف آنچه که می خواستم گذشت

 

طرح جالبی رو دیدم که حیفم اومد روی وبلاگ تبلیغش رو نکنم 

نوشته های زیر از زبون مبتکران این طرح هست: 

 

نشستیم و فکر کردیم که برای تولد عزیزترین کس مان باید چه چیزی کادو بدهیم؟! مثل سالهای قبل، دیدیم کادوی خوبی که در حد و اندازه ی او باشد نداریم. اما فکری به ذهن مان رسید تا هم در آستانه ماه مبارک رمضان برای خودمان کاری کرده باشیم و هم حداقل بتوانیم دل ایشان را شاد کنیم. مگر نه اینکه خود حضرت در توقیع به شیخ مفید می نویسند:

 

«تنها چیزی که ما را از شیعیان مان پوشیده نگه می دارد همانا چیزهای نا خوشایندی است که از ایشان به ما می رسد و از آنان انتظار نمی رود.»

 

پس باید همت کنیم تا بیش از این فرج آقایمان را با دست خود، به تاخیر نیندازیم.

 

بزرگی در لابلای وعظ ش نکته جالبی گفت که جرقه انتخاب «کادوی تولد» امسال من به آقا زده شد. می گفت «اگر همین الان امام زمان ظهور کنند و به تو بگویند موبایل ت را به من بده، می دهی؟! از محتویات آن مطمئنی و خیالت راحت است؟ عکسی، موسیقی ای، کلیپی یا هر چیزی که مورد رضایت ایشان نباشد و او را آزرده کند نداری؟!»  

امسال با جمعی از اهالی وب، و همه کسانی که با ابزارهای فناوری سر و کار دارند، می خواهیم قراری بگذاریم و یک کادوی تولد متفاوت به آقا هدیه بدهیم. همچنین خود را برای ورود به ماه مبارک رمضان آماده کنیم.  

طی دو هفته فاصله میلاد آقا تا ماه رمضان، با هم وضوی صفر و یکی بگیریم. مگر نه اینکه وضو برای طهارت و پاک کردن جسم و روح ماست. کادوی امسال ما به آقا هم همین است. همه با هم از پنجشنبه، روز نیمه شعبان تا آغاز ماه مبارک رمضان، لپ تاپ، موبایل، انواع حافظه ها و ابزارهای دیجیتالی مان را تطهیر کنیم. از دید ایشان، یک دور همه وسایل مان را دقیق چک کنیم و هرچه را فکر می کنیم نمی پسندند، هم به نیت خوشحال کردن ایشان و هم برای طهارت خودمان، حذف کنیم و دور بریزیم.

 

همه به این طرح دعوت اند. اگر دوست دارید در این برنامه جمعی شرکت کنید 

همچنین با نوشتن مطلب، بنر، پوستر، پادکست، مینیمال و … درباره این طرح یا انتشار همین مطلب در سایت و وبلاگ تان، یا ارسال پیامک به لیست خود، در فرصت باقی مانده دوستان و آشنایان تان را از این طرح با خبر نمایید و در بهره های معنوی  آن سهمی داشته باشید، انشا الله. 

                                                                                                         التماس دعا    

 

 شرکت در  وضوی صفر و یک‌ها

انتظار کودکانه

دلم واقعا گرفته

شاید شروع این حال از یه هفته پیش درست یه همچین روزی بود.. روز میلاد امام زمان (عج)...

تو خیابونا پر شده بود از بوی اسپند و ایستگاه­هایی که شیرینی و شربت می­دادن.. مجالس شادی و مولودی خوانی هم که تا دلتون بخواد... همه یه ذوق و شوقی داشتند! اما ذربینم رو که به دست ­گرفتم چیزای دیگه­ای ­دیدم!!!

در جایگاهی نیستم که بخوام قضاوت سطحی و ظاهری بکنم... خودم حسابی نقطه ضعف دارم.. اما تو کتابا و سخنان بزرگان یه چیزایی راجب به منتظرای واقعی خوندم و می­دونم.  به قولی "از کوزه برون همان تراود که در اوست"

خلاصه ذربین رو برداشتیم تا ببینم تو این روز که انقدر به انجام اعمال بزرگی سفارش شده، کی عامل به عمل هست.

تردد آدما.. حمله به سمت ایستگاه­هایی که شربت میدن... بوق ممتد ماشین­ها که تو ترافیک خیابون، پشت صف شربت دادن موندن و انتظار رفتن می­کشن... هُل دادنا تو صف بستنی.. (خوب هوا گرمه)! نوع پوشش­ها هم که بیییییییییییب! یه رقابت سالمی هم که جدیداً تو شهر ما بین هیئات مذهبی به وجود آمده اینه که فلان مداح کشوری رو زودتر از جاهای دیگه دعوت کنن که مجلسشون پر رونق تر باشه... خوب حتماً اینطوری نیت مردم برای رفتن به مجلس خالص­تر می­شه. البته می دونین ما اصلاً تو شهرمون مداح نداریم که!!!

خلاصه آخر شب که داشتم بر می­گشتم خونه تو آرامش و سکوتی که تو شب حکم فرماست.. صدای متناوب خش و خشی رو شنیدم.. دیدم یه رفتگری که تو صورتش صمیمیت موج می­زد داره لیوانای یه بار مصرفی که سرتاسر کف خیابون رو پوشونده جارو می­کنه..  

خسته نباشید          سلامت باشی جوون

می­دونین رفقا ما اول باید به خودمون تلنگر بزنیم...       تو ادامه مطلب مجلس خصوصیه...

میلاد نور مبارک

 

آری اکنون دستان نرگس به شبنم وجودش تر شده است ....

پس کوچه‌های حضور

این جا تلنگر است...
با احساسی سرشار از عطر گل نرگس...  

لحظه ای در کوچه پس کوچه‌های حضور قدم بزنید.