أمانُکَ یا حُسَین

استاد اللیثی بهم ریختند ...

یک دستمال سفید بزرگی در جیبشون بود درآوردند و شروع کردند به گریستن بر مظلومیت اهل بیت (ع)...

... و تحت تأثیر اون نغماتِ ذکر عزای حضرت امام حسین (ع) نغمه­ای رو در پیش گرفتند که نه قبل از این در تلاوت­های استاد و نه بعد از اون در مدت کوتاهی که در حیات ظاهری بودند من مطلقاً نشنیدم...

...حضرت استاد اللیثی تو مسیری که از اون پادگان حُر تشریف می­آوردند هر چند دقیقه یک بار با دست راست خودشون روی زانوی خودشون می­زدند و می­فرمودند:

أمانُکَ یا حُسَین

قطعه­ای که در بالا خوندید بخشی از مصاحبه جناب صلح­جو با جناب استاد حاج عباس سلیمی هست که با تلاش و پیگیری یکی از اعضای تیم تلنگر بدست ما رسیده و بهتون اطمینان می­دیم روی هیچ وبسایت اینترنتی وجود نداره و در حقیقت داغِ داغِ!!! 

 

استاد حاج عباس سلیمی

در این مصاحبه جناب استاد سلیمی به شرح تاریخچه تلاوت و اتفاق بسیار تأثیرگذاری می­پردازند که قبل از تلاوت ماندگار استاد محمد اللیثی (به گفته خود استاد اللیثی بهترین تلاوت دوران عمرشون) رخ می­ده و اون تلاوت جاودانه از حضرت استاد باقی می­مونه.

شما عزیزان می­تونین کامل این مصاحبه رو از لینک زیر دریافت کنید.

حجم: 8.46 MB 

زمان پخش: 00:09:36

به گفته استاد موسوی بلده این تلاوت استاد اللیثی در واقع نمک امام حسین (ع) رو داره و به راحتی تأثیر اون رو در چهره استاد هنگام تلاوت می­شه احساس کرد.  

نکته جالب... حُسن انتخاب آیاتی هست که استاد تلاوت می­کنن و عزیزانی که با نغمات قرآنی به طور تخصصی آشنایی دارند می­تونن حزن و اندوه ترکیب شده با انتخاب نغمات استاد رو متوجه بشن.

حجم: 10.29 MB 

زمان پخش:  00:19:02 

سوره آل عمران: آیه ۱۸۹ تا ۱۹۵

قسمتی از آیات تلاوت شده:

فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنکُم مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ (۱۹۵)

پس پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد [و فرمود که] من عمل هیچ صاحب عملى از شما را از مرد یا زن که همه از یکدیگرید تباه نمى‏کنم پس کسانى که هجرت کرده و از خانه‏هاى خود رانده شده و در راه من آزار دیده و جنگیده و کشته شده‏اند بدی­هایشان را از آنان مى‏زدایم و آنان را در باغ­هایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است درمى‏آورم [این] پاداشى است از جانب خدا و پاداش نیکو نزد خداست (۱۹۵)